I ulybajac' , kak Sharlota Korde v den', kogda ona prishla ubivat' druga
naroda , ona zhectom zhirondicki vonzajushej nozh v mokroe telo zadvigala
chemodan pod zheleznuju krovat' . I on ctojal tam , kak giljotina na
ploshadi Bastilii , ozhidaja novyx zhertv procveshennogo razuma.
No dni zhirondy ne dolgi - za zherminalem vcegda nactupaet perial' .
I chemodan , nabituj zhenckim bel'jem i koncervnymi bankami , ctol'
neobxodimumi ljuboj dejctvujeshej armiji , dvinulcja na Evropu .
Ego bili i vezli na telegax i zazhimali mezhdu cumkami s inoctranumi
nadpicjami , on terjal kozhu ot xoloda i dozhdej . I , kak ljuboje
dvizhenie c Voctoka na Zapad, okonchil cvoj poxod v malen'kom shkafu
v dome na ploshadi Bastilii . Nachalic' vremena tret'jej respubliki .
Generaly prevratilic' v chinovnikov , a chemodan ctal ctolom . I vce
ego coderzhanije ctalo formoj , nesushej na cebe kofejnye chashki ,
korki vcherashego xleba , i gazetu kitajckix kommunictov - "Zhemin'
zhibao" On xranil v cebe grjaznoe bel'je i vocpominanija o dnjax buloj clavu
I dolgo zhdal , cvoix 100 dnej , v nadezhde pod barabanuj groxot vyvecti
v poclednij boj armiju chemodanov , sherengi sumok i legkuju kavaleriju
koshel'kov .
VFoma/27.10.95